wel verwacht, maar niet gehoopt...

Afgelopen woensdag moest Vasco weer op controle.

De afgelopen weken heeft ie veel dingen moeten laten, wat ie natuurlijk niet leuk vond. Het wordt mooi weer, en er zijn verschillende activiteiten geweest waar ie niet aan mee mocht doen; Voetbal toernooitjes, rommelvoetbaltoernooi met de hele familie, laatste training heeft ie moeten missen. Ook het afscheidsfeestje van de mini-Fjes hebben we vanaf moeten zien, we hadden ook 2 verjaardagen en moesten een keuze maken, de verjaardag van z'n vriendinnetje mochten we niet afzeggen.

Schoolreisje was ook een overweging, na overleg met de Juf en commissie hebben we besloten dat hij mee mocht als ik ook meeging. Hij was niet te houden natuurlijk. Aan het einde van de dag toch wat blauwe plekken rijker, maar ja.

Toen de kinderarts woensdag binnen kwam zei hij; "ik wil jullie graag goed nieuws geven, maar dat zit er nog niet in. Hij staat nog op 8." Ik zei dat ik niet anders verwacht had. Hij vroeg of ik de moed had opgeven. Nee, ik heb de moed niet opgegeven, al zakt die soms wel in de schoenen, maar opgeven... nee. Gezien zijn blauwe plekken en puntbloedingen had ik dit verwacht.

Maar goed, over 2 weken krijgen de jongens vakantie, en nog 2 weken verder gaan we op vakantie. In de eerste week van de vakantie is het Kindervakantie Week, waar hij in overleg met de organisatie nog een keer met de kleuters mee mag doen. Dat vind hij gelukkig erg leuk.

Ook z'n kinderfeestje hebben we inmiddels gepland, ook daarvoor hebben we iets uit moeten kiezen wat ie wel mocht en toch uitdagend is. Dat is denk ik wel gelukt, daarover meer in het volgende Blog.

Voor we op vakantie gaan mogen we nog even gaan prikken om te kijken hoe de waardes zijn en na de Vakantie mag ie dan weer bij de kinderarts komen.